แม้หน้าหนังโน่นนี่จะบอกว่าเป็นคอมเมดี้ไซไฟ ตลกบริโภคในอวกาศ แต่เอาจริงๆหนังดันมีบรรยากาศดราม่ามากกว่าที่คิดแฮะ
แต่ความจริงมันก็เป็นตลกบริโภคแหละนะครับ เพราะมันเกี่ยวกับความฝันที่ดำเนินมาถึงกลางทางของชายที่อยากเปิดภัตตาคารเบอร์เกอร์ (อีคนเขียนก็พาประโยคมาตลก(ฝืด)บริโภคเอาก็ตรงนี้แหละ...) กลางอวกาศและคนรักที่ติดตามความฝันมาร่วมกับเขา แล้ววิกฤติอะไรที่จะเกิดขึ้นกับพวกเขาล่ะ? นอกจากการตัดทางผ่านทางช้างเผือกเส้นใหม่ที่จะนำนักท่องเที่ยวอวกาศผ่านทางด่วนสายนั้นไปโดยไม่ต้องผ่านมาทางภัตตาคารแห่งนี้อีก... (นึกถึงเรื่องราวประมาณ CARS ของ PIXAR ก็ได้ - แต่เรื่องความเพี้ยน CARS สู้ไม่ได้หรอก) พวกเขายังจะต้องเจอกับอะไรอีกหรือ? ที่จะมาสั่นคลอนภัตตาคารที่ฟูมฟักมาด้วยความฝันและความรักของพวกเขาแห่งนี้....
ใครที่หวังจะเห็นอะไรไซไฟๆแววๆวาวๆล้ำๆ ก็ให้ลองดูโปสเตอร์ก่อนนะ ว่าจริงๆเรื่องนี้มันเป็นไซไฟอารมณ์เรโทร(ล้อๆ?)มากกว่านะฮะ และมนุษย์ต่างดาวก็เป็นชุดยางเต็มรูปมากกว่าหนังทะลายพันธุ์แมลงแสยงดาวอังคารของมิอิเกะซะอีก (มันไม่ใช่จะรับได้ยากอะไรขนาดนั้นนะฮะ ลองคิดถึงฉากใน STAR WARS IV ในบาร์ก็ได้ เอ...ฉากนั้นตอนเขาปรับปรุงมาฉายใหม่วาดกราฟฟิกคอมพิวเตอร์ทับไหมนะ? เอาว่าประมาณ ชิว บัคก้า ก็(พอ)ได้ฟระ) ดังนั้นนี่ก็เป็นหนังเพี้ยนๆแบบสไตล์หนังญี่ปุ่นค่อนข้างเต็มรูป ที่ประกอบด้วยตัวละครเพี้ยนๆ มนุษย์ต่างดาวเพี้ยนๆ เนื้อเรื่องเหมือนจะไม่ค่อยเพี้ยนแต่ก็เพี้ยน และดราม่าที่เอาจริงๆบางมุมก็หนักกว่าที่คิด(ถ้าคิดลึก)แต่ก็เต็มไปด้วยบรรยากาศเพี้ยนๆ เรียกว่าเพี้ยนนำ อย่างอื่นช่างมัน (?)
ดาราหลายคนก็หน้าคุ้นๆ แต่ผมก็ไม่ได้เชี่ยวขนาดนั้นเลยจำหน้าได้บ้างไม่ได้บ้าง และก็จำชื่อได้น้อยกว่านั้นอีก และแม้แต่ละคนจะมากันแบบเพี้ยนๆ แต่ก็เพี้ยนได้เหมาะกับหนังกันดีเหมือนกัน โดยมีบางคนอาจจะได้รับบทหนักบ้าบอกว่าชาวบ้านเขาบ้าง บางคนก็อาจรับได้มากบ้างน้อยบ้างกับความเพี้ยน ความดราม่า เรื่องราว ตัวละครในเรื่องนี้ก็ว่ากันไป
แม้จะจับอะไรลำบากนิดเพราะเรื่องมันก็ค่อนข้างวายป่วงเพี้ยนบ้าอะไรของมันไปใช้ได้ แต่มันก็มีประเด็นน่าสนใจ(ถ้าจะสนล่ะก็)โปรยๆไว้ตามทางอยู่เหมือนกัน นอกจากการติดตามดูความสัมพันธ์และเรื่องราวของชายผู้เปิดภัตตาคารและคนรัก แล้วมันก็มีประเด็น (ที่ผู้เขียนสนใจโดยไม่สนใจว่าคนอื่นจะสนใจหรือไม่ - ก็เป็นแบบนี้ตลอดอยู่แล้ว...) อย่าง รูปร่างของความสัมพันธ์ว่าจริงๆสิ่งที่เราผูกสัมพันธ์ด้วยได้มันมีขอบเขตแค่ไหน? เป็น 'อะไร' ที่สื่อสารกับเราได้ในระดับไหน? และเราต้องการอะไรจากสิ่งนั้น? เพื่ออะไรเป็นสิ่งที่ตอบสนองเรา? และก็มีประเด็นที่อาจดูพื้นๆในเรื่องทำนองนี้อย่างความต่างของไม่ใช่แค่วัตนธรรม แต่เป็นทางชีววิทยา และสรีระ ด้วยว่าพ้นไปจากแค่ความต่างของวัฒนธรรมต่างๆ(ของคน)ในโลกแล้ว ถ้าต้องเผชิญกับความต่างที่มากไปกว่าระดับเหล่านี้แล้ว เราจะรู้สึกกับมันยังไง๊กั๊น แค่นี้ยังรับกันไม่ค่อยจะได้ ถ้าต่างกันมากกว่านี้มันจะรับกันได้ขนาดไหน?! หือ?!! ซึ่งคิดแบบตัวละครก็จะได้ความสนุกแบบนึง แต่ถ้าคิดแทนตัวเราเองก็อาจสนุกไปอีกแบบนึง โดยอาจมีบางเรื่องที่ถ้าคิดไปไกลๆหน่อยก็อาจมีระดับของความกระอักกระอ่วนใจสำหรับบางคนก็ได้ แต่เพราะอยู่ในความเพี้ยนๆมันก็เลยไม่ได้เป็นประเด็นที่เฉพาะเจาะจงขนาดนั้น สำหรับผมก็เป็นว่ามันก็ไปเพิ่มแง่มุมความป่วงๆเพี้ยนๆให้หนัง
แถมเรื่องราวดราม่านี่มันก็ดันมามีกับตัวละครหลายเผ่าตุงนังที่ผ่านมาในภัตตาคารแห่งนี้ซะแทบทุกผู้ แม้อาจจะดูว่าเรื่องราวจะกระจัดกระจายบ้าง แต่มันก็เพิ่มความเพี้ยนและอีรุงตุงนังให้เรื่องราวได้เป็นอย่างดี (ตกลงว่าดีนะ... ดีครับดี) ชีวิตบางผู้ก็บัดซบเหลือเกิน บางผู้ก็อาจจะรับได้มากบ้างน้อยบ้างสำหรับบางคนกันไป
ซึ่งแม้ไม่ได้เป็นหนังที่อยากจะล๊อคคอมาบอกต่อว่าไปดูเถอะอะไรขนาดนั้น แม้ว่าจะไม่ใช่หนังพีคอะไร แต่ผมก็คิดว่ามันก็สนุกดีนะ แถมแม้บางเรื่องแม้ไม่ได้อินอะไรกับเขาเลย แต่เพราะมันเพี้ยนนำเลยไม่ค่อยรู้สึกอะไร บางเรื่องก็คิดว่ามันน่าตั้งคำถามดีเหมือนกันอะไรแบบนี้มากกว่า และก็ชอบฉากจบด้วย ถึงจะไม่ใช่เซอไพรส์อะไร แต่ก็ชอบตอนจบแบบนี้แฮะ สนุกดี ยังไม่เลิกชอบซะที เฮ้อ...
และอีกอย่างที่ทีแรกมองผ่านๆแล้วไม่รู้ แต่พอดูไปแล้วถึงรู้ก็คือ เรื่องนี้ ฮารุกะ อายาเสะ (พี่คนโตใน OUR LITTLE SISTER) แสดงด้วยครับ (ทั้งที่จริงๆมองโปสเตอร์ดีๆก็รู้แล้ว...) ฮารุกะ ในทรงผมและชุดแบบไซไฟญี่ปุ่นเรโทร นี่ก็โคดโบนัสแล้ว เรื่องเพี้ยนๆป่วงๆก็ถือเป็นน้ำจิ้มไปครับ (เฮ้ย ไม่ใช่แล้ว)
เรื่องนี้แม้ไม่อะไรนักแต่ก็เปิดตัวอันดับหนึ่งในญี่ปุ่นนะ (สัปดาห์นั้น MAZE RUNNER : SCORCH TRIALS เปิดมาอันดับห้า) ดูมาจาก imdb
ถ้าจะเทียบกับหนังน่าจะหาดูลำบากกันนิดก่อนนี้อย่างเบอรี่มีพิษในหัวอิจิโกะแล้วล่ะก็ เฉพาะความเพี้ยนเรื่องนี้เพี้ยนๆบร้าๆบรอๆกว่านะเราว่า นึกถึงโน่นนี่อย่างอื่นบ้างเหมือนกัน เช่น การ์ตูนที่รอเล่มต่อแปลไทยมาอยู่นะว้อยยอย่าง ไม่เกรียนอย่าไลค์ นิดๆ แต่อันนั้นไว้เขียนถึงทีหลังละกันเนาะ... ช่วงนี้ขี้เกียจ ดองเยอะเขียนไม่ทัน (บางเรื่องก็ลืมไปแหล่ว...) หนังเรื่องอื่นของ ฮารกะ ก็ไม่พูดถึง ไปหามาดูกันเองละกัน
 |
| ชอบอะไรอารมณ์ประมาณนี้ก็น่าลองหามาดูขรับ (ภาพจาก asianfilmist.com) |
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น