วันศุกร์ที่ 18 ธันวาคม พ.ศ. 2558

กล่าวถึง ฮอร์โมน ซีซั่น 3 สักเล็กน้อย ในโอกาสกำลังจะจบแล้ว




น้องเน็ท
เรียกน้องนี่ไม่ได้ให้ดูน่ารักอะไร อายุห่างกันเป็นปีแสง (นี่ก็เว่อไปมากครับ!-คอนเสิร์ตจีทีเอชเรอะ?!) เรียกแบบนี้แหละครับถูกแล้ว เป็นตัวละครที่รู้สึกอยากให้ออกมากกว่านี้ ออกมาเริ่มๆซีซั่นเลย รู้สึกว่าเป็นตัวละครที่ดูเป็นดี๊ดีแหละนะ เข้าใจและดูใจเย็น ไม่ใช่ว่าจะต้องชอบคนดีอะไรแบบนี้ แต่รู้สึกว่าบทน้องเข้ามาเพิ่มสีสันและมิติมุมมองในเรื่องความสัมพันธ์ของก้อยได้ดี และก็เพิ่มให้เรื่องในฮอร์โมนด้วย รู้สึกว่าเป็นคนที่ยอมรับและรับมือสถานการณ์ได้แบบ...ยังไงดี ดูแบบพยายามจะเข้าใจ พยายามรับมือ ทำตัวดี ทำได้ดีแล้ว(ว่างั้นเถอะ) แต่สุดท้ายก็เจ็บปวดอยู่ดี... และก็รู้สึกว่าแคสมาได้ดีและน้องนน(ใช่ไหม?)ก็แสดงดีนะครับ ถ่ายทอดบรรยากาศนุ่มๆ (คนละแบบกับพละนะ) ของตัวละครนี้ในโลกของฮอร์โมนได้ดี รู้สึกว่าตัวละครนี้ดูมีสีสันท่ามกลางตัวละครอื่นๆในฮอร์โมนเหมือนกัน จนพอมาถึงตอนพีค รู้สึกแว่บขึ้นมาทันที(สังหรณ์อะไรแบบนั้น)ว่า เออ ที่ผ่านมาตรูไม่ได้ตั้งใจดูไตเติ้ลไรงี้เลย มีเน็ทในไตเติ้ลป่าวฟระ? ไหนกลับไปดูหน่อยดิ๊ กลับไปดูหน่อยดิ๊  ปรากฎว่า...ไม่มีนี่หว่า งั้นก็แปลว่า!!!.... สงสัยจะได้ออกแค่นี้แล้วแหละ เสียดายจุง... - -
(กลับกันมีตัวละครปริศนาที่อยู่ในไตเติ้ล แต่ก็งงๆว่า เอ บทน้องก็ดูไม่เยอะนี่หว่า (กลับกัน ไตเติ้ลจบตอนดันไม่ค่อยมี(มัง จำได้ลางๆแค่นั้นแหละ ไม่งั้นเดี๋ยวต้องไปกดดูอีก) จึงคิดไปพลางว่าอาจมีการเปลี่ยนแปลงตอนตัดต่อเตรียมฉายในช่วงไฟนอลก็เป็นได้?)

น้องเล่นดีนะ มีได้เล่นตอนนึงใน คีตราชนิพนธ์ ซึ่งก็โอเคนะครับ (เล่นกับ พลอยชมพู ใน รุ่นพี่ สนุกนะเรื่องนี้ ใครยังไม่ดูลองไปดูๆ จะเขียนถึงๆ) แต่ก็ชอบบทเน็ทในฮอร์โมนมากกว่าอยู่ดี อยากให้ออกมากกว่านี้ แต่ตัวละครหลายตัวในซีรี่ส์ชะตากรรมก็ประมาณนี้ล่ะนะ มาปล่อยพีค แล้วก็หายหน้ากันไปเป็นฉากหลังของเรื่อง




น้องออย
พอเรียกน้องเน็ทก็ต้องเรียกน้องออยล่ะนะครับ (มันก็ใช่ซิ!) เป็นตัวละครที่ชอบมาตั้งแต่ซีซั่น 2 ล่ะนะ (พอตัวละครซีซั่น 1 กับ 2 หายกันไปเยอะแยะช่วงแรกก็มึนๆงงๆนิดหน่อย) นี่ภาพก็เอามาจากซีซั่น 2 คิดถึงกันไหม? เพราะสงสัยตั้งแต่ตอนไตเติ้ลว่าน้องผูกผมสองข้างนี่เมื่อไหร่จะออก เป็นตัวละครที่ขาดความมั่นใจ ในขณะที่ก็อยากให้ชีวิตตัวเองมีสีสัน ดูดี อยากอยู่ท่ามกลางแสงไฟ แต่ไม่รู้ต้องทำยังไง (ผมก็ไม่รู้หรอก) และลุ่มหลงไปกับหลายๆอย่างที่ลองทำไปแล้วคิดว่าได้ผล ที่ทำออกมามันก็เลย...
เป็นอีกตัวละครที่ติดใจนะครับ จริงๆก็คิดๆอยู่นิดๆว่าหน้าตาประมาณนี้ก็ไม่น่าจะไม่ป๊อบขนาดนั้น แต่เอาจริงๆในเรื่องการแสดงน้องฟรังก็ได้ถ่ายทอดความเป็นออยในแบบที่เรียบๆจืดๆ ไม่ค่อยมั่นใจต่อหน้าผู้คน (แต่เป็นนักเลงคีย์บอร์ดพอตัว(เห็นในซีซั่น 2)-ที่...ก็ต้องประสบความสำเร็จด้วยการไม่เป็นตัวเอง) ท่าทาง จังหวะพูดอะไร จนในสายตาคนรอบข้างอาจจะจืดๆและเงอะๆงะๆได้จริงๆ จนเรารู้สึกว่า ออยเป็นคนที่เก็บซ่อนความรู้สึกไว้ข้างในไว้เยอะแยะตลอดเวลา ใช้พลังงานกับการคิดใคร่ครวญแต่ไม่กล้าทำโน่นนี่หลายอย่าง และพยายามที่จะแสดงออกให้ไม่ผิดพลาด  แต่ก็... จริงๆก็เป็นตัวละครที่เอาใจช่วยนะครับ แต่...ยิ่งตอนท้ายๆซีซั่นนี่... โอ้ว...

จริงๆน้องฟรังก็ได้เล่นใน เมย์ไหน ไฟแรงเฟร่อ ด้วย ซึ่งบทดูจะกลับกันกับในฮอร์โมนเลย แต่ว่า ก็ยังชอบตัวละครออยมากกว่าอยู่ดีครับ




 สะเทือน
ถือเป็นตัวละครไอคอนหนึ่งในซีซั่นเลยทีเดียว ฉากใน EP10 นี่สะเทือนความรู้สึกและสวิงมาก หดหู่กับฉากนั้นพอสมควรรู้สึกว่ามันประจุไปด้วยความเศร้า น่าหวาดหวั่น ตึงเครียด ถึงชีวิต เสียดแทงใจ และกลับมาหวาดหวั่นและน่าสะพรึงในอีกทิศทางได้ในพริบตา... ที่เหลือไม่มีคำบรรยาย




มหากาพย์
จริงๆบอสเป็นอีกหนึ่งตัวละครไอคอน และเป็นตัวละครที่น่าสงสาร(แต่ทำไปทำมาในเรื่องก็ดูน่าสงสารกันหมด...)ที่ต้องรับมือกับการอยู่ท่ามกลาง ท่ามกลางผู้คน

แต่ฉากนี้พอดูมาถึงนี่ได้แต่อุทานใจในว่า เชี่ยย นี่มัน STAR WARS !!!!

บางครั้งความมืดที่ปกคลุมก็มาจากที่เราช่วยๆกันคนละไม้คนละมือ?...

ภาค VII มาแล้วจนได้ครับ ไปลองดูกันได้


เรื่องลึกลับ
นอกจากตัวละครปริศนาที่กล่าวไปข้างต้นแล้วก็ยังมีอีกเรื่องเล็กๆว่าในระหว่างทางมีตอนที่เปลี่ยนผู้กำกับด้วย ซึ่งเพราะไม่ได้ตามข่าวอะไรเป็นพิเศษ (ดูนี่ก็ดูเมื่อสะดวก บางทีก็ดูรวด บางทีก็เว้นไว้นาน) ก็เลยไม่รู้อะไรมากกว่านี้ อาจมีบางอย่างไม่ลงตัวในตอนนั้นก็เป็นได้... อย่างไรก็ตามเรื่องนี้ก็ทำให้สงสัยติดในใจได้น้อยกว่าเรื่องตัวละครปริศนาอยู่ดีล่ะครับ (นี่ก็เพราะน้องเน็ทเลยล่ะนะที่ทำให้ฉุกใจคิด โทษน้องเน็ทครับ)



ปล. จริงๆคิดถึงตัวละครอีกหลายตัวจากซีซั่นก่อนๆ ที่นึกว่าจะได้เจอกันมากกว่านี้ เลยงงๆนิดๆตอนเริ่มซีซั่นนี่ แต่สุดท้ายซีซั่นนี้ก็ผลัดเจนได้อย่างสวยงามใช่ย่อย (ไอที่นึกว่านึกว่าเล่าเรื่องร้ายๆไปหมดแล้วก็ยังมีให้เล่าอีก) และก็แอบเสียดายน่ะนะว่าเป็นซีซั่นสุดท้าย (บอกกันโต้งๆ) แต่ก็โอเคครับ ทำมาดี จบสวยๆ ก็ถือว่าอิ่มใจ (แต่คิดไปคิดมากับที่ตัวละครหลายตัวได้โผล่กันแค่นิดหน่อยแล้วก็คิดว่า เออ จริงๆซีซั่นนึงมีซัก 24 ตอนก็ดีนะ) แต่เอาจริงๆตอนจบของซีซั่นแรกๆมันก็ให้ความรู้สึกค้างๆคว้างๆเหมือนกัน แต่ก็เพราะรู้สึกว่าเดี๋ยวมีซีซั่นต่อไป เลยไม่อะไรเท่าไหร่นัก พอซีซั่นนี้เปลี่ยนแทบยกชุดแรกๆก็เลยเหวอๆ แต่พอดูไปแล้วก็อินดีเราก็เลยลืมๆไป (อ่าว) แต่ถ้านี่เป็นสุดท้ายแล้ว... อืม มันจะจบคว้างๆไว้อีกไหมนะ?? คงต้องมาดูกัน... ค้างคาคราวนี้ก็ต้องค้างไปตลอดแล้วล่ะฟระ... (รึ นานๆทีก็มี ฮอร์โมน รีเจนเนอเรชั่น (คืออะไร?) แต่ละคนอีก 15 ปีต่อมา โอ...ป่านนั้นก็...)

ปล.2 นี่รีบเขียนเพราะนึกได้ว่า เออ ฮอร์โมนจะจบแล้วนี่หว่า (เอากระแสเรอะ! - -) คือ มีหลายอย่างแหละที่คิดๆว่าอยากเขียน แต่...เขียนไม่ทัน... มันเลยออกมากระพร่องกระแพร่ง และจริงๆก็ยังไม่ได้ดู EP12 กะเขาหรอก รีบเขียนไปก่อน หึหึ...

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น