ปริศนาเรื่องที่ว่ามานี้... จริงๆก็ไม่ใช่ปัญหาคอขาดบาดตายอะไร (ง่ะ) แต่อาจเกิดขึ้นได้กับคนที่เคยติดตามนิยายชุดคินดะอิจิ ประพันธ์โดย โยโคมิโซะ เซชิ ที่บุกเบิกโดย สนพ. BLISS ตั้งแต่ช่วงที่นิยายสืบสวนหรือรหัสคดีจากญี่ปุ่น (และน่าจะรวมไปถึงจากชาติอื่นๆด้วย) ยังรุ่งเรืองสุกสกาวในบ้านเรา เรียกว่าจะเจอหน้าปกประทับว่า พิมพ์ครั้งที่ 5 พิมพ์ครั้งที่ 7 สำหรับซีรี่ส์ดังๆนั้นไม่ใช่ของหาดูยาก และนิยายชุดคินดะอิจิก็เป็นหนึ่งในนั้น
จวบจนวาระหนึ่งก่อนที่ สนพ. BLISS จะปิดตัวลงซักระยะหนึ่ง ก็ได้จัดพิมพ์ คินดะอิจิ หนึ่งตอนที่ยาวขนาดต้องแบ่งเป็นสองเล่ม (ด้วยนึกถึงคนอ่านว่าจะได้นอนอ่านเพลิดเพลินได้เหมือนเดิม รึไม่ใช่ว่านอนอ่านยกหนังสืออ่านก็ลำบากแล้ว แล้วดันเกิดเกร็งแขนไม่อยู่ รึเผลออินมากคลายแรงถือหนังสือ ถ้าเป็นเล่มเดียวหนาปั๊กมันจะตกลงมาทำเอาคนอ่านจมูกเบี้ยวก็เป็นได้) หนาพอท้วมๆมาให้แฟนๆแบกใส่บ่ากลับบ้านกันพอเข็ดเอว ในตอนที่ 17 ตอนที่ว่านั้นมีชื่อว่า เกาะวิญญาณอาถรรพ์ ซึ่งว่ากันว่า...เป็นคดีสุดท้ายของ คินดะอิจิ โคสุเกะ...
ตามมารยามารยาทของแฟนๆที่ดี... เมื่อซื้อหามาแล้วยังไม่มีเวลาผ่อนกายหย่อนใจเพื่อใช้สมาธิอ่านคดีสำคัญปานนี้อย่างเต็มที่ ก็ต้องเก็บมันเอาไว้ก่อน จนกว่าจะมีเวลาดังว่า จึงจักได้หยิบคดีสำคัญเช่นนี้มาตั้งใจละเลียดอ่านซึมซับทุกรายละเอียดคดีสำคัญของนักสืบในดวงใจเข้าไว้ในหัวจิตหัวใจอย่างเต็มที่ มิใช่การซุกไว้จนหาไม่เจอหรือเป็นพฤติกรรมถนอมมันไว้ที่เรียกว่าดองแต่อย่างใด...
...คราเวลาผ่านไป...
...มรดกตกทอดจาก BLISS ก็ได้อวตารมาสู่สำนักพิมพ์ใหม่ในนาม TALENT 1 ซึ่งก็ได้สานต่อนิยายชุด คินดะอิจิ เล่มต่อออกมาอย่างมุ่งมั่น สนองความอยากได้อยากมีแลอยากอ่านของแฟนๆที่ติดตามมาอย่างยาวนานหลายอัฐ ให้ได้ซาบซึ้งกับรสนิยายชุดนี้กันต่อไป จนได้แลเห็นความหวังกันว่าการได้ซึมซาบรสนิยายชุดนี้ที่ โยโคมิโซะ เซชิ เป็นผู้ประพันธ์ไปจนจบทุกตอนถ้วนทั่วกระบวนความนั้นเป็นดุจแสงสว่างปลายอุโมงค์ให้เห็นอยู่รำไรแล้วเป็นแน่แท้...
...ปริศนาที่ว่าในเพลาอันสุขสันต์เช่นนี้ มีแฟนๆนิยายกี่คนที่ยังคงดอง เอ๊ะ มิใช่ ยังคงเก็บรักษาตอนสุดท้ายไว้อ่านในเวลาสำคัญ หรือบ้างอาจดองไว้มากตอนกว่านั้นหรือไม่ แฟนๆที่ประพฤติปฏิบัติเช่นนี้จะมีอยู่กี่คนนั้น...คงเป็นปริศนาที่ใช่จะไขได้โดยง่าย...ได้แต่หวังไว้ว่าแฟนๆเหล่านั้นก็คงยังเป็นสุขกับการเก็บรักษานิยายเหล่านั้นไว้ในที่ปลอดภัย รอคอยเวลาเหมาะสมแก่ตนอันจะมาถึงต่อไปอย่างอดทน...
...ทว่า...
...เรื่องไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นอย่างไม่ทันตั้งตัว! เมื่อ TALENT 1 จัดพิมพ์นิยายชุดคินดะอิจิตอนล่าในตอนที่ 32 ออกมา! โดยจัดพิมพ์แบ่งเป็น 2 เล่ม! ราวกับเดจาวู! ในตอนที่ชื่อว่า กระดิ่งลมหัวคน พร้อมภาพปกที่ได้บรรยากาศสยองเย็นซึ่งน่าจะได้ใจแฟนๆไปเหมือนเดิม! และ! ปริศนาสำคัญที่สุดก็ปรากฏขึ้น! พร้อมคำโปรยด้านบนของปกหนังสือในตอนนี้! ว่า คดีสุดท้ายของนักสืบชื่อดังคินดะอิจิ โคสุเกะ !!!!
...ปริศนานี้คืออะไรกัน?! คดีไหนกันแน่ที่เป็นคดีสุดท้ายของยอดนักสืบ?!! แฟนๆที่ดอง เอ๊ะ เก็บรักษาคดีสุดท้ายไว้ก่อนหน้านี้เป็นอย่างดีนั้นจะต้องทำอย่างไร?! จักอกแตกตายด้วยเสียขวัญสั่นตระหนกตกใจไม่สมประดีกับปริศนาน่าสะพรึงเช่นนี้หรือไม่ ??!!!...
...ทว่า...ดังที่แฟนๆหลายคนได้ประสบมา... ปริศนาลึกลับนั้น ย่อมมีคำตอบเสมอ หากมองหาในที่ที่เหมาะควร... โชคชะตายังเมตตา ให้มีบล๊อกอันทรงคุณค่าอย่างบล๊อกของคุณ ปาฟงหัน!
เจ้าลืมไปได้อย่างไรกัน!
ในที่สุด...เมื่อเข้าไปสืบหารายละเอียดที่มีปรากฎในบล๊อกอันทรงค่าเช่นนี้ ปริศนาก็คลี่คลาย... ด้วยว่า คดีในตอนที่ 32 กระดิ่งลมหัวคน นั้นเป็นคดีสุดท้ายจริง โดยเป็นคดีสุดท้ายก่อนที่นักสืบคินดะอิจิจะ (สปอยล์!) หายตัวไป ตามที่โปรยไว้บนปก (อ่าว!) และคดีในตอนที่ 17 เกาะวิญญาณอาถรรพ์ นั้นก็เป็นคดีสุดท้ายเช่นกัน (อ่าว!!? เดี๋ยวก่อน!) โดยเป็นคดีที่ถูกบันทึกไว้ แต่ได้นำมาเผยแพร่หลังจากนักสืบคินดะอิจิหายตัวไป ซึ่งมีอยู่อีก (สปอยล์!!) 3 คดี แต่สุดท้ายมีคดีที่หลุดรอดมาสู่การรับรู้ของสาธารณชนเพียงคดีเดียวเท่านั้น...
...ดังนั้น แฟนๆทั้งหลายก็จักได้รับทราบคำตอบต่อปริศนาสำคัญอันน่าอกสั่นขวัญแขวนเช่นนี้แล้ว จึงเป็นไปโดยสะดวกที่แต่ละท่านจะได้ไปพิจารณาว่าจะทำอย่างไรกับคดีสุดท้ายทั้งสองในมือของท่าน จักเลือกอ่านคดีใดคดีหนึ่งตามแต่จะพิจารณาเหตุแลผลส่วนตัวเสียก็ได้ หรือจักอ่านเสียทั้งสองคดีเสียเลย หรือจักนำไปดอง เอมิใช่ เก็บรักษาเป็นอย่างดีทั้งสองคดีเสียต่อไป เพื่อรอเวลาอันเหมาะควรซึ่งยังมาไม่ถึงสำหรับท่าน... ก็แล้วแต่จะพิจารณาเอาเถิด...
...ปริศนาคดีสุดท้ายของ คินดะอิจิ โคสุเกะ จึงถูกถอดรหัส จบลง และเป็นที่สบายใจของทุกฝ่าย (?) ด้วยประการฉะนี้...ขอแฟนๆทุกท่านได้นิทราสบายแลฝันดีถ้วนทั่วทุกคน...
ปริศนาสาวแว่น
อย่างไรก็ดี การที่ BLISS เคยเป็นหัวหอกคัดเลือกนิยายสืบสวน รหัสคดี จากแดนอาทิตย์อุทัย มาแปลและจัดพิมพ์ให้แฟนๆได้ฟินกันเป็นจำนวนมาก เมื่อถึงคราต้องปิดตัวลงอย่างน่าเสียดายและใจหาย มรดกบางส่วนจึงได้กระจัดพลัดพรายกันไป ใช่แต่จะอยู่ในมือของ TALENT 1 แต่เพียงถ่ายเดียว
หนึ่งในนักประพันธ์จากแดนอาทิตย์อุทัยที่น่าจะถือกันว่ายอดนิยมในสมัยหนึ่งได้เช่นกัน คือ นักประพันธ์นาม อาคากะวา จิโร ซึ่งในครารุ่งเรืองในแดนขวานทองนั้นมีหลากหลายสำนักพิมพ์แปลและจัดพิมพ์งานประพันธ์ของเขาออกมาเป็นจำนวนมาก กระทั่งแฟนๆหลายคนน่าจะถึงกับท้อใจและเลิกตามอ่านกันเลยทีเดียว (อ่าว)
งานประพันธ์ของ อาคากะวา จิโร ส่วนใหญ่นั้นมีท่วงทำนองแตกต่างไปจาก คินดะอิจิ คือมีท่วงทำนองสนุกสนานหรรษาผสมอยู่มาก แม้ว่าจะเป็นเรื่องสืบสวน รหัสคดี แลมีฆาตกรรมเหมือนกัน ซึ่งนิยายอันเป็นน่าจะจัดเป็นลูกรักและน่าจะเป็นที่นิยมที่สุดนั้น คือ นิยายชุด มิเกะเนะโกะ โฮล์มส์ ซึ่งมีเจ้าแมวสามสีนามกรว่า โฮล์มส์ เป็นตัวเอกและนักสืบในเรื่องนั่นเอง และก็เป็น BLISS เช่นกันที่คว้านิยายชุดนี้มานำเสนอแก่ผู้อ่านและในช่วงรุ่งเรืองนั้นได้รับความนิยมเปรี้ยงปร้างไม่แพ้นิยายชุดคินดะอิจิเลยทีเดียว
และ BLISS ก็ยังคว้าเอานิยายชุดอื่นๆของ อาคากะวา จิโร ที่ความสนุกสนานน่าจะจัดเป็นขบวนต้นๆ มานำเสนอแฟนๆอีกหลายชุดด้วยกัน หนึ่งในนั้นคือนิยายชุด ซายากะ สาวน้อยนักสืบ นักสืบ(จำเป็น)สาวแว่นที่เราได้ทำความรู้จักกับเธอในเล่มเปิดตัวตั้งแต่เป็นนักเรียนคอซอง (หือ? เหรอ?)
ซึ่งน่าจะเป็นอีกหนึ่งนิยายชุดเด่นและเป็นลูกรักในบรรดางานประพันธ์ของ อาคากะวา จิโร อีกชุดหนึ่ง ด้วยความพิเศษที่เทียบกับนิยายชุดหรรษาแล้ว แม้ซายากะจะยังมีอารมณ์ขันผสมในปริมาณไม่น้อย แต่เรื่องราวของซายากะนั้นผสมความจริงจังลงไปมากกว่าชุดหรรษาทั่วๆไป พร้อมกับที่เราได้รับรู้การเข้าไปเป็นนักสืบจำเป็นของซายากะในแต่ละเล่ม เมื่อเราพบกับเธอในเล่มต่อไป เราก็จะพบกับซายากะที่โตขึ้นอีก 1 ปี ติดตามไปเรื่อยๆ พบเธอมีความรัก จบมัธยม ทำงาน... ติดตามชีวิตของเธอและคนรอบข้างต่อไปราวกับคนรู้จัก จนสนิทสนมกัน... จน...กระทั่งตอนที่ 14 เพลงกล่อมเด็กสีเทาเหลือบเขียว ซึ่งเป็นตอนสุดท้ายที่ BLISS แปลและจัดพิมพ์... ก่อนหยุดแปลและจัดพิมพ์นิยายเล่มใหม่...
ต่อมา...แฟนๆก็ได้ดีใจไม่น้อยเมื่อพบว่ามีสำนักพิมพ์อื่นเป็นผู้แปลและจัดพิมพ์นิยายชุด ซายากะ ต่ออย่างทันใจ! คือสำนักพิมพ์ สยามอินเตอร์ นั่นเอง!
...ทว่า...
ถ้าเช่นนั้น ตอนที่ 15 ของนักสืบจำเป็นสาวแว่นที่แฟนๆเฝ้าติดตามเล่า? หายไปไหนกัน?!...
ความจริงแฟนๆที่สงสัยใคร่รู้ในเรื่องนี้ก็คงได้รับคำตอบกันให้หายสงสัย แต่คงยังติดใจในปริศนาอันยิ่งใหญ่กว่าไม่หายกันไปนานแล้ว (เอ้า) ซึ่งกระผมเองก็ได้รู้ถึงคำตอบของปริศนาในเรื่องนี้มานานแล้วเช่นกันจากหลากหลายแหล่งข้อมูล เช่น กระทู้ในเวปชื่อดังพันธุ์ทิพย์ (เช่น กระทู้นี้ คลิก)
โดยสรุปนั่นก็คือ ลิขสิทธิ์ของเล่ม 15 นั้นอยู่กับ สนพ. BLISS (และคุ้นๆเหมือนเคยได้ข่าวว่าแปลเสร็จแล้วเช่นกัน เพียงแต่ยังไม่ได้มีโอกาสจัดพิมพ์) เล่มที่ สนพ. สยามอินเตอร์ ได้ลิขสิทธิ์ไปจึงเป็นตั้งแต่เล่มที่ 16 เป็นต้นไป ซึ่งความจริง สยามอินเตอร์ ก็ยังขยันออกเล่มแปลตอนต่อของ ซายากะ มาอย่างสม่ำเสมอ ล่าสุดปาไปตอนที่ 25 แล้ว (เห็นไหมว่าขยันแปลขยันออกจริงๆ โดยคุณ รัตน์จิต ทองเปรม ก็ยังตามแปลอย่างเหนียวแน่น)
...แต่...ปริศนารอยต่อในหลุมดำของซายากะ ตอนที่ 15 นั้น ไม่ได้คลี่คลายลงได้ง่ายดายเช่น ปริศนาตอนสุดท้ายของ คินดะอิจิ แต่อย่างใด... ยังเป็นปริศนาอันยิ่งใหญ่ติดในใจแฟนๆให้สงสัยใคร่รู้ว่าเล่มแปลตอนที่ 15 อันลึกลับนั้นจะได้มีโอกาสผ่านมือผู้จัดพิมพ์รายใด ออกมาสู่สายตาและอ้อมใจของแฟนๆหรือไม่?...อยู่ต่อไป...
...แฟนๆของซายากะ ก็ยังคงเข้าสู่นิทรารมย์โดยมีเรื่องนี้ติดในใจ อย่างมิอาจกล่าวได้ว่าสบายใจ ทุกค่ำคืนไป... เป็นแน่แท้...
ปล. จากที่สอบถาม สนพ.สยามอินเตอร์ ในบู๊ทงานหนังสือครั้งล่าสุด เดือนตุลา 59 ก็ยังคงได้คำตอบเหมือนเดิม และไม่อาจรู้ได้ว่าซายากะตอนที่ 15 นั้นจะมีโอกาสได้ถูกจัดพิมพ์ออกมาหรือไม่? อย่างไร? และเมื่อไร?
ปล.2 ในบล๊อกอันทรงคุณค่าของคุณ ปาฟงหัน นั้น นอกจากมีรายละเอียดถี่ถ้วนของนิยายคินดะอิจิชุดหลักทั้ง 77 ตอนแล้ว (ไม่ต้องตกใจไป บางตอนเป็นตอนสั้นๆก็ถูกจัดพิมพ์รวมเล่มกับตอนอื่นไปแล้ว ไม่ต้องกะอ่าน 77 ตอน = 77 เล่ม) ยังมีรายละเอียดอื่นๆที่น่าสนใจ เช่น คินดะอิจิ ภาควรรณกรรมเยาวชน (ฮ่ะ! -แต่ก็ยังไม่ใช่ ฮาจิเมะ ในมังงะนะ บอกไว้) หรือนักสืบอื่นๆของ โยโคมิโซะ เซชิ (ที่ TALENT 1 ก็มีแปลและจัดพิมพ์ออกมาบ้างแล้ว) และชุด อาเคจิ โคโกโร่ (ซึ่งก็คงคุ้นๆหูของแฟนๆคินดะอิจิรุ่นหลานจากมังงะอยู่เหมือนกัน) ของ เอโดงาวะ รัมโป และนิยายจีนอื่นๆที่คุณปาฟงหันสนใจด้วย! บอกแล้วว่าทรงคุณค่า! แฟนๆเชิญเสพ!
ปล.3 หลายๆปริศนาในข้อเขียนนี้ แฟนๆหลายท่านอาจรู้มาก่อนนานนมแล้ว อ่านมาตั้งนานพบว่าเอามะพร้าวห้าวมาขายสวนนี่หว่า ก็ขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยเถิดครับ - -
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น