แบบสั้นๆ
หนังเกาหลีนั้นความจริงแล้วก็น่าจะสร้างชื่อมาจากรสชาติและลีลาเฉพาะตัว ซึ่งหลายครั้งก็ขึ้นกับรสมือ(การกำกับ)ของผู้กำกับเป็นสำคัญด้วยอย่างนึง หนังเกาหลีหลายเรื่องจึงโดดเด่นขึ้นมาด้วยความ'ถึงใจ' (และอาจจะ'ใจถึง') ทั้งในเรื่องของ บรรยากาศ โปรดักชั่น ความโหด หรือจะความอีโรติกก็ตาม ฯลฯ
หลายครั้งเรื่องเหล่านี้ก็เหมือนเป็นการขุดลึกเข้าไปในความดำมือของใจมนุษย์จนทำให้เรื่องราวที่ถูกบอกเล่ามีความเข้มข้นทั้งในเรื่องของการเล่าเรื่อง บรรยากาศ และความรู้สึก ที่ทำให้หนังเกาหลีหลายเรื่องจากผู้กำกับหลายท่านมีรสชาติเฉพาะตัวอย่างยากจะหาตัวเทียบ กระทั่งหนังหลายเรื่องที่นำเอาหนังเหล่านี้ไปรีเมคก็ไม่สามารถเก็บรสชาติ บิดผัน หรือปรุงรสชาติเหล่านี้ใหม่ จะฟิวชั่น ปรุงซ้ำสูตรเดิมใส่เครื่องใหม่ ปรุงใหม่ หรืออะไรก็ตามทีให้มันมีรสชาติน่าสนใจสำหรับผู้ชมได้เทียบเท่าต้นฉบับ
แล้วนี่จะยังไม่เข้าเรื่องตัวหนัง The Handmaiden หรืออย่างไร? ข้างบนก็เขียนแปะไว้ไงว่าพูดสั้นๆก่อน...
เอาเป็นว่าบางครั้งหนังเกาหลีหลายเรื่องที่เป็นสายดราม่าก็มีรสชาติกดดันอันยากจะทานทน ผู้ซึ่งจิตใจอ่อนไหว (อย่างผม?...) บางครั้งก็ไม่อาจทนรับความกดดันในหนังได้ง่ายนัก จึงเป็นเรื่องที่ทำให้ต้องตัดสินใจพอสมควรว่าจะเสี่ยงดูว่าหนังเรื่องนี้จะ 'กดดัน'จิตใจเราได้ขนาดไหนกันไปด้วย?
ตัวหนังมีเค้าโครงจากนิยาย Fingersmith โดย Sarah Waters ที่ สนพ. Bliss น่าจะเคยเอามาแปลเมื่อหลายปีก่อนจะปิดตัวลงไป อย่างที่เคยเขียนถึง จำชื่อไทยไม่ได้ถนัด แต่คุ้นๆว่าเล่มน่าจะหนาเหมือนกัน และตอนนี้คงหาลำบากซักหน่อยแล้ว (ตัวเองก็ยังไม่ได้อ่าน) หนังถูกนำมาปรุงให้เป็นรสชาติแบบเกาหลีและมีการปรุงเฉพาะตัวได้อย่างแนบสนิทโดย ผู้กำกับ ปัก ชาน วุก แห่ง ไตรภาคหนังล้างแค้น ที่มี Old Boy อยู่ในชุดด้วย และได้ไปทำหนังฮอลลีวู้ดอย่าง Stoker ที่มีดาราอย่าง มีอา วาซีคอฟสการ์, นิโคล คิดแมน และ แมทธิว กู๊ด นำแสดง เป็นต้น The Handmaiden แปลว่าคนรับใช้ ซึ่งก็ทำให้นึกไปถึงหนังเกาหลีอีกเรื่องที่เคยฉายไปเมื่อไม่กี่ปีก่อนเอาง่ายๆ ว่าเป็นสายดราม่า และอีโรติกเหมือนกัน จึงคิดไปก่อนว่าความกดดันก็คงมีมากเป็นแน่แท้ (ทั้งที่เรื่องนั้นก็ยังไม่ได้ดูนี่นะ? - จินตนาการช่างมีผลกับใจมนุษย์ เฮ้อ...) แต่ในเมื่อตัดสินใจจะไปดูแล้วก็ไปดู แม้รอบอาจจะหาดูยากอยู่บ้างก็ไม่ถึงกับเป็นปัญหา
เรื่องราวของหนังเป็นเรื่องของ เกาหลี ในคฤหาสน์ ญี่ปุ่น ที่มีเรื่องราวของแผนการซึ่งการครอบครองบางอย่างเข้ามาเกี่ยวข้อง ภายใต้อวลไอของความลุ่มหลง ดำมืด และความเย้ายวน...
จริงๆจะว่าเหนือคาดก็เหนือคาด เรื่องนี้ถ้าจะให้พูดสั้นๆ (เพิ่งจะมาสั้นเอาตรงนี้) คือ สนุก ลึกลับ จิต(ไม่ปกติ)วิทยา หลอกหลอน เย้ายวน และอีโรติก ที่ว่าสนุกนี่คือสนุกจริงๆ ทีแรกคิดว่าหนังจะเป็นหนังมืดๆ จิตๆ ซึ่งหนังก็มืดและจิตจริง (อย่างที่คาด?(หวัง?)) แต่หนังก็มีอารมณ์ขัน บันเทิงอย่างไม่น่าเชื่อ คือขำจริงๆ ช่วงที่อารมณ์ขันแทรกเข้ามาก็ได้ขำกันจริง แถมไม่ได้รู้สึกว่ายัดเยียดหรือไม่เข้ากันด้วย หนังมีตัวละครที่ให้ความรู้สึกว่าเป็นทั้งตัวละครที่เป็นคนธรรมดา ลึกลับดูผิดปกติ หรือมีตัวละครที่ไม่ลงรายละเอียดมาก แต่ก็ส่งผลต่อการเล่าเรื่อง การเล่าของหนังยังมีลีลาทั้งทำให้รู้สึกลึกลับ หลอก หลอน และสนุกไปพร้อมๆกัน ตัวละครบางตัวจึงทำให้เราทั้งรู้สึกโหดร้ายและขำในเวลาเดียวกัน การแสดงของหนังอาจจะทำให้มีลักษณะบางอย่างดูมี 'จริต' 'เกินจริง' คล้าย 'ละคร' อยู่เหมือนกัน (ซึ่งก็อาจพบลักษณะนี้ได้ในหนังหรือละครเกาหลีหลายเรื่องเหมือนกันนะ คิดว่า...) แต่ก็น่าแปลกที่ภาพรวมของมันเรารู้สึกว่าตัวละครเป็นธรรมชาติอย่างไม่น่าเชื่อ อาจจะเพราะบางครั้งในชีวิตจริงเราก็ 'เล่นละคร' ใน 'หลายบทบาท' อยู่แล้ว ก็เป็นได้ ในเรื่องนี้เมื่อลักษณะของตัวละครหลายอย่างในบางช่วงก็พ้องกับเบื้องหละงของตัวละครหรือเรื่องราวที่นำมาเล่ามันจึงกลืนไปเป็นธรรมชาติด้วยกันอย่างบอกไม่ถูก ในขณะเดียวกันก็ เย้ายวน และ อีโรติก มาก ซึ่งเป็นรสชาติเฉพาะตัวที่จะว่ายากจะหาใดเหมือนได้ง่ายๆก็พอได้
แม้หนังจะมีท่าที 'บันเทิง' ไปพร้อมๆกับ 'ลึกลับ' 'หวาดผวา' 'เย้ายวน' และ 'ตรึงอารมณ์' 'ร้อนแรง' หนังยังสามารถแสดงให้เห็นถึงความดำมืดในจิตใจมนุษย์ที่ช่างวางแผนการ และหลายครั้งก็ตอบสนองและโอนอ่อนไปกับ 'เนื้อเรื่อง' รอบๆตัวปะทะกับ 'ตัวแสดง' อื่นซึ่งหลายอย่างเราก็พยายามจะ 'กำกับ' เนื้อเรื่องเหล่านั้นไปตาม 'ความลุ่มหลง' หรือ 'ความปรารถนา' ของเรา แต่หลายครั้งการ 'ควบคุม' สิ่งเหล่านี้ก็ไม่ง่ายเหมือนอย่างควบคุมเส้นด้ายที่ใช้บังคับตุ๊กตา ถ้าคิดเช่นนั้นบางครั้งเราอาจไม่รู้ด้วยซ้ำว่าขณะที่พยายามกระตุกด้ายเพื่อควบคุมอะไรอยู่ หลังหัวหลังมือของเราก็อาจมีด้ายที่ถูกผูกโยงไปสู่อื่นๆที่ควบคุมเราอยู่เหมือนกัน... โดยเฉพาะบางครั้งเรายิ่งไม่รู้เลยว่า... ที่ควบคุมอยู่นั้น คือ มือ หรือ เท้า หรือ สถานะ หรือ ใจ ของใคร? หรือของอะไร?...
ลึกลับ หลอกหลอน ลุ่มหลง เย้ายวน พร้อมกับ ความสนุก บันเทิง ในแบบที่ดูง่าย ที่ผสมรวมกันได้ลงตัวอย่างไม่น่าเชื่อ และไม่น่าจะมีใครทำได้ง่ายๆ ในรสชาติแบบเกาหลี กำกับโดย ปัก ชาน วุก และขอยกนิ้วให้นักแสดงทุกคน 8.9 คะแนน
ช่วงนี้ก็พูดถึงหนังเกาหลีติดกันบ่อยๆ น่าสนใจเหมือนกันนะว่า ท่านผู้นำ จะมองหนังเกาหลีในทุกวันนี้ว่าเป็นยังไง?...
แถม : ลองชมโปสเตอร์คาแรคเตอร์ในวังวนดำมืดลุ่มหลงและเย้ายวนนี้ ที่เขาแปะไว้ใน fb ของโรงหนัง Houserama ไปพลางๆ ที่นี่ (ตัวหนังก็มีฉายที่นี่ด้วยนะ)
แบบยาวๆ
อยากเขียนถึงอยู่นะ...
นึกถึง
ทำเอาอยากกลับไปหาดู Thirst ของผู้กำกับ ปัก ชาน วุก ที่ตอนนั้นข้ามไป และก็ยังไม่ได้หาดูจนตอนนี้เลย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น