วันพฤหัสบดีที่ 25 สิงหาคม พ.ศ. 2559

[ภาพยนตร์] SADAKO vs KAYAKO ซาดาโกะ ปะทะ คายาโกะ ดุ นรกแตก : สองตำนานญี่ปุ่นสยอง หึ หึ ฮ่ะ ฮ่ะ ฮ่ะ อ๊ากกกก ว๊ากกกก


แบบสั้นๆ
จริงๆก็ถือเป็นแฟนๆทั้ง เดอะ ริง และ จูออน แหละนะครับ แม้หลังๆก็ไม่ได้จะติดตามเหนียวแน่นอะไรแล้วในช่วงหลังๆ แต่แรกรู้จักกันเราก็ชอบทั้งคู่นะ

เดอะริง (หรือ ริงกุ - ถ้าอ่านแบบญี่ปุ่น) คำสาปมรณะ แม้จะออกจะชอบนิยายต้นฉบับที่สุด แต่ฉบับหนัง(พูดเฉพาะภาคแรกก่อน)ทั้งญี่ปุ่นและฮอลลีวู้ดก็ชอบเหมือนกัน เป็นเรื่องที่นำเอาเทคโนโลยีมาเล่นกับเรื่องราวแบบนี้ได้น่าสนใจ (แม้...เทคโนโลยีจะหมุนเปลี่ยนไปไว โดยเฉพาะในระยะหลังๆจนมันตกยุคไปแล้วเฉยเลย นี่ผ่านมากี่ปีแล้วนะ?) แถมเซตเทรนด์ผีสาวผมยาวออกอาละวาดไปยังหนังเรื่องอื่น ชาติอื่นๆอีกมากมายก็ว่าได้

จูออน หรือในชื่อไทยว่า ผีดุ นี่จริงๆก็ยังเซตเทรนด์รูปลักษณะผีญี่ปุ่นผีสาวผมยาวอยู่ แต่เพื่อความแตกต่างและเพื่อให้ ดุ สมชื่อ หนังยังเพิ่มทั้งคู่หู (?) และเรื่องของเสียงจนเป็นเอกลักษณ์ของหนัง (ก่อนที่ทำไปนานๆอะไรหลายๆอย่างอาจจะทำให้มันกลายเป็นตลกไปซะงั้น...) แถมที่ชอบมากๆในตอนนั้นคือมันแบบว่า ผีดุ สมชื่อจริงๆ แตกต่างกับเทรนด์ผีต้องมีเหตุผลในช่วงนั้นที่ หนังผีพยายามทำตัวมีเหตุผลกันมากขึ้นนับแต่ The Sixth Sense อันโด่งดังของ เอ็ม ไนท์ ชยามาลาน ซึ่งความจริง เดอะ ริง นี่ก็ถือว่ายังอยู่ในแนวนี้ เพราะอธิบายที่มาที่ไปไว้เยอะแบบพิสดารมาก (แต่นั่นก็ถือเป็นความสนุกของเรื่องด้วย) แต่ จูออน นี่คือ หลอกหมด เอาตายหมด เพื่อนเพิ่นญาติคนรู้จักข้างบ้านอะไรนี่มีเอี่ยวได้หมด บางคนบอกว่าถ้าอ่านฉบับนิยายจะมีที่มาที่ไปมากกว่า แต่ก็ไม่เคยอ่าน คือ ก็ไม่ต้องอ่านก็ได้ แค่นี้ก็เชื่อแล้วว่า ผีดุ จริงๆ สมชื่อได้ใจมาก

แม้ว่าหลังๆจะไม่ได้ติดตามจริงจังอะไรแล้ว แต่จริงๆทั้งสองตระกูลก็ยังมีการสืบสานความหลอนในแต่ละสื่อและสถานต่างกันไป ไปเป็นรสชาติฝรั่งก็มี กิมจิก็มี ต้นฉบับญี่ปุ่นเองก็ยังมีสืบสาน นิยายก็ยังมีออกมา อย่างน้อยก็พาผู้กำกับต้นฉบับทั้งสองไปเปิดตัวในฮอลลีวู้ดเลยทีเดียว ซึ่งเรื่องนั้นเอาไว้พูดทีหลังละกัน แต่อย่างที่บอกทำไปนานๆอะไรหลายๆอย่างอาจจะทำให้มันกลายเป็นตลกไปซะงั้น... แต่ เมื่อเห็นหนังเรื่องนี้ เราก็รู้สึกไปเลยว่า แม้จะดูแถชอบกลขนาดนี้ แต่นี่ก็เป็นอีเว้นท์ใหญ่ของทั้งสองตระกูลชอบกลแน่นอน เพราะงั้นเราจึงอยากไปดู และ...
แม้รอบจะหายากอยู่บ้างโดยเฉพาะเสียงญี่ปุ่น แต่ก็พอหาดูได้ครับ พอไปดู (ซึ่งรอบที่เลือกดึกเอาการ) ก็คิดว่ามันมีอารมณ์หลากหลายของคนที่มาดูหนังเรื่องนี้ บางคนมาเพราะเป็นแฟนเก่าๆ บางคนก็คงมาเพราะรู้สึกเป็นอีเว้นท์ใหญ่(แหละนะ)แบบผม บางคนไม่ได้ติดตามเหนียวแน่นแล้วก็มาดูซะหน่อย ผลก็คือ...

อารมณ์ก็ค่อนข้างหลากหลายนะครับ คนที่มารำลึกความหลังกันเป็นหมู่คณะ หรือมาเป็นคู่ หรือเราสองสามคน ก็คงมี หลายคนก็อยากรำลึกที่มาโน่นนี่เยอะคุยกันเสียงดังไปหน่อยก็มี (ผมไปคนเดียวจึงพ้นข้อหานี้ไปโดยง่ายดาย - ไปหงุดหงิดแนวคุยกันดังไปหน่อยแทน (แปลว่าเขาก็คงอินกันพอควรแต่คุยดังไปนิด) - จะว่าจู่ๆคุยคนเดียวอาจจะหลอนกว่าก็ได้ แต่อันนั้นก็ไม่ได้ทำ) แต่โดยทั่วไปแล้วก็กลายเป็นมีแฟนๆมา 'รำลึก' และ 'บันเทิง' ไปกับ 'อีเว้นท์ใหญ่' นี้อย่างค่อนข้างจะน่าพอใจ คือมีทั้งความน่ากลัว ความเห็นให้พูดคุยกัน และเสียงหัวเราะ

รวมๆแล้วก็ค่อนข้างพอใจนะครับ หนังยังมีบรรยากาศน่ากลัว แนวทางการดำเนินเรื่องที่นำเอาทั้งสองมาเจอกันก็คือโอเค แม้จะมีตัวละครแบบการ์ตูนๆสไตล์ญี่ปุ่นมา แต่ก็ไม่ได้รู้สึกอะไรนัก เพราะก็เป็นสไตล์แบบญี่ปุ่นๆ แม้อาจจะมีบางแว่บคิดว่ามันอาจลดทอนความขึงขังน่ากลัวของหนังไปบ้าง แต่จริงๆหนังภาคต้นฉบับของญี่ปุ่นก็มีตัวละครในแบบประมาณนี้อยู่ แม้จะดูไม่การ์ตูนขนาดนี้ แต่แนวทางของหนังในส่วนของตัวละครและส่วนที่น่ากลัวก็ยังถือว่าใช้ได้ทีเดียว มีช่วงหลอน ช่วงน่ากลัว แม้จะคิดว่าความเฮี้ยนหรือเรื่องราวซับซ้อนมันก็ไม่มากเท่าต้นฉบับ เพราะต้องแบ่งเวลาไปเล่าเหตุการณ์ของแต่ละฝ่าย แต่เรื่องราวในส่วนนี้ก็สนุก อย่างที่บอก ผลกระทบแต่ละคนก็คงต่างกันไปตามความอิน ความขวัญอ่อน ระดับความเป็นแฟนๆ อะไรก็ว่ากันไป ส่วนคนที่ไม่ได้เป็นแฟนๆอะไรไม่เคยรู้จัก นี่มันหนังอะไร ถ้าจะมาดูเอา 'บันเทิง' ก็ยังนับว่าโอเคนะ หึๆ มาดูสองตำนานสยองญี่ปุ่นในอีพิคอีเว้นท์นี่แล้วจะไปย้อนหาภาคแรกๆมาดูก็ได้ แต่ก็ถือว่ามีทั้งพาร์ทน่ากลัว ขำ(หลุด) สาวสวย(?-อะไรฟระ) การ์ตูน จริงจัง และความอีพิคของ 2 ตำนานให้ได้สัมผัสกัน และตอนจบนี่... แม้ไม่พีคทุกส่วน แต่อันนี้ถือว่าบันเทิงดี ก็พอใจนะ แม้จะพูดยากอยู่นิด(อย่างที่อุตส่าห์คิดเผื่อว่าตั้งใจจะพูดแต่ทีแรกตั้งกะก่อนไปดู - พี่จะคิดล่วงหน้าขนาดนั้นไปทำไมครับ?)ว่าเป็นการจบสองตำนานที่ยอดเยี่ยม (อาจมีปริศนาอยู่นิด - แต่อันนี้คนที่สนก็ไปดูกันเอง) แม้อาจไม่ถึงระดับตำนานอย่างภาคแรกๆ แต่บางอย่างก็ไป 'ไกล' กว่าต้นฉบับ หึหึ... ก็โอเคนะ แม้จะไม่กริ๊บ แต่จริงๆก็ไม่ได้ผิดหวังอะไร สนุกดีฮะ 7.4 คะแนน


แบบยาวๆ  
จริงๆอยากย้อนไปพูดถึงภาคแรกๆ แต่...หึหึ... ไว้ยาวๆเลยดีกว่า


นึกถึง
จริงๆแล้ว การสืบสาน ตำนานนี้ก็ยังไม่ใช่จะจบนะ (ก็บอกแล้วว่ามันแตกหน่อไปเยอะ หึหึ) เพราะงั้น จริงๆก็ยังมีการสืบสานรสชาติฝรั่งมาใกล้ๆกันอีกต่างหากนะ แควนๆเตรียมตัวกันต่อได้เลย แต่ก็แนะนำว่าใครจะตามอยู่แล้วก็ไปดูอีพิคอีเว้นท์ของฝั่งญี่ปุ่น(ที่ว่าไปก็เป็นต้นทาง ต้นตำรับ)อันนี้ก่อนก็ดีนะ

ไว้แค่นี้ก่อน เผื่อมาต่อ... 

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น